Volg de ambu

Gedumpte dieren

Knoppen aan de bomen, bloemetjes in het gras en de eerste lammetjes zijn gespot: de lente kijkt voorzichtig om de hoek en zal binnenkort haar intrede doen. Na een heel rustige winterperiode, merken we dat er weer vaker gebeld wordt. Zo werd er op een maandag gebeld over 4 loslopende hanen in Markelo bij de kruising Wegdammerweg en Oude Needseweg. Het ging om 3 prachtige, gitzwarte Ayam Cemani-hanen en een mooie, witte haan.

Het dumpen van hanen is het gevolg van het ongebreideld fokken en het voor ‘de leuk’ uitbroeden van eieren. Meer dan de helft van de kuikens die uitgebroed worden is haan en daarmee veelal ongewenst. De gemeente heeft een wettelijke plicht voor de opvang van alle zwerfdieren. Daartoe behoren ook gedumpte hennen en hanen, want ook deze dieren kunnen er niets aan doen dat zij het slachtoffer geworden zijn van een eigenaar die zich moedwillig van hen heeft ontdaan.
Helaas is het zo dat er in de praktijk nauwelijks opvangcentra voor hanen bestaan en de gemeente heeft geen oplossingen voor onder andere zwervend pluimvee. Dit betekent dat wij als dierenambulance geen bestemming hebben voor deze dieren en er soms voor gekozen moet worden om ze te laten scharrelen, want het alternatief is vaak, ondanks dat het verboden is, dat ze gedood worden. Daaraan weigeren wij mee te werken, want wij willen een dier daadwerkelijk kunnen helpen zodra wij ons erover ontfermen.

Het dumpen van dieren in het algemeen valt onder dierenmishandeling en dit is strafbaar volgens de Wet dieren. Helaas is de dader maar zeer zelden te achterhalen. Met veel gedumpte dieren loopt het helaas niet goed af; vaak vallen ze ten prooi aan een hond of een ander roofdier, komen ze onder een auto of ze creperen langzaam door honger, dorst en ziekte. Dieren opgegroeid bij mensen zijn namelijk niet zelfredzaam.
Dierenorganisaties zijn van mening dat als je een dier geboren laat worden, het dier ook recht heeft op zijn of haar leven en je daar de verantwoording voor draagt, ongeacht het geslacht van het dier of de soort. Zorg dragen is het minimale dat ook de wet van je verwacht als eigenaar; het dier voorzien van voedsel, schoon drinkwater, het bieden van een hygiënisch en geschikt onderkomen en het tegemoet komen in de natuurlijke levensstijlen (een kuddedier als een paard niet alleen laten staan of het bieden van veel loop- en graafruimte aan konijnen, bijvoorbeeld).  De wet stelt dat dieren gevrijwaard dienen te zijn van: dorst, honger en onjuiste voeding; fysiek en fysiologisch ongerief; pijn, verwonding en ziektes; angst en chronische stress en beperking van hun natuurlijk gedrag. Alles voor zover dit redelijkerwijs kan worden verlangd, want uiteindelijk is het leven in vrijheid zonder dreigingen een onhaalbaar doel, maar wel het ideaalbeeld.

Wij hopen van harte dat iedereen zich goed inleest voordat een dier aangeschaft wordt, haan of niet. Het houden van een dier vraagt om tijd, aandacht en veel verantwoordelijkheid. Iets dat ook niet van een kind verlangd mag worden zonder ouderlijk toezicht hierop. Lees over de diersoort, het unieke ras waarvoor je kiest en de fysieke en mentale eigenschappen die geëvenaard moeten worden, want het is toch je doel om je (huis)dier oprecht gelukkig te maken?